Lief klein meisje, ik ontmoette jou gisteren voor het eerst. Op de parkeerplaats heb je direct de volle aandacht van alle aanwezigen, familieleden van jouw papa en mama. Je rent opa tegemoet voor een stevige knuffel. Zo’n opaknuffel die geen woorden nodig heeft om de wederzijdse liefde te benadrukken.
Tot de maan…
We lopen de kleine aula binnen waar papa omringd is door een kleurrijke bloemenzee en aandoenlijke, door jou gemaakte, tekeningen en knutselwerkjes als vaderdagcadeautjes. Naast papa het kunstwerkje dat jij op een ladder naar de sterren en de maan klimt in een hemelsblauwe lucht. ‘Ik hou van jou PAPA! Tot de maan en weer terug. Liefs…’ Ik gok dat juf in mooie schrijfletters jouw naam erbij gezet heeft.
Baby Born
Alhoewel het mij bekend is, vraag ik hoe je heet en leg je uit wie ik ben. Dat ik over jouw papa vertel maar ook over jou en de sterren. Een verlegen lachje verschijnt op je mooie gezicht. Je drukt Baby Born, je steun en toeverlaat in deze verdrietige tijd, nog eens extra tegen je aan. Uiteraard wil ik ook graag weten hoe zij heet. ‘Baby Born’, jouw overtuigende antwoord. Tuurlijk, ik had het kunnen weten. Mijn oog valt op je fleurige sterrenschoenen. ‘Wat een mooie schoenen heb je aan.’ Je zet een paar passen om het te bevestigen. De sterren flonkeren fel. Een echte sterrenprinses met een ondeugende lach op je snoet.
Glitterhartjes en roze regenbogen
Tijdens het afscheid zoek je om de beurt troost bij je ‘grote’ nichtje en neefje, bij oma en mama. Je stoere mama die zo treffend over jullie drieën vertelt.
Met z’n vieren tekenen en kleuren jullie op de rouwkist, plakken glitterhartjes en roze regenbogen. Op mijn vraag of je weet dat sterren ook dromen, ontmoet ik je stralende ogen. Knap hoor, zo ijverig knutselen en tegelijk ook horen wat er gezegd wordt. Je ontroert me.
Spontane liefde
Als de genodigden een laatste groet aan papa hebben gebracht, vult de aula zich opnieuw met liefde. Spontane liefde. Je kroop zo graag op papa’s schoot, precies in het kuiltje waar je het lekkerst zit. Mijn collega vraagt of jij nog een keer bij papa wil zitten. Mama tilt je op en zet je bovenop de rouwkist om zo papa te begeleiden tijdens het laatste stukje van zijn reis naar de sterren. Een brok in mijn keel…
…zo jong en dan al papa’s sterrenprinses.
