een jaar voorbij, bijna
een jaar van herinneringen
een jaar met verdriet
een jaar van afscheid nemen
een jaar van dankbaarheid
een jaar van het samen doen
een jaar …
… met vele, mooie momenten, met minder fijne gebeurtenissen. Een jaar van (weer) met beide benen op de grond. Waar anders?
Een pas op de plaats. Niet alles is vanzelfsprekend, niet alles gaat vanzelf, niet alles loopt zoals je hoopt. Ervaren dat je kinderen, je familie in moeilijke tijden onvoorwaardelijk achter je staan. Ieder met zijn of haar eigenheid, zijn of haar goedheid. Even de vraag hoe het gaat. Vele kaarten en een mooie bos bloemen. Berichtjes met lieve wensen van zoveel lieve mensen. Van onschatbare waarde. Samen de schouders eronder, vol goede moed verder. Samen op de goede weg, nog vele kleine stapjes te gaan.
Soms schiet je vol
… met rouwpijn bij velen die afscheid nemen van man, vriend, vrouw, vriendin, vader, moeder, broer, zus, opa, oma, oom, tante of huisgenoot. Van geliefden. Met een respectabele leeftijd, veel te jong, te vroeg, onverwacht, gestreden tot het laatst.
Een waardig afscheid met nieuwe herinneringen. Kippenvel. Niet van de kou. Maar van prachtige momenten op mooie locaties: een erehaag van motoren, een laatste rit samen in de oude camper of een rouwstoet begeleid door paarden in de sneeuw. Zoveel families, zoveel verdriet. Berusting ook.
Altijd met intens goede bedoelingen, verliep niet alles vlekkeloos. Gelukkig na afloop fijne uitvaartcollega’s waarmee je je gedachten en je gevoel deelt. Verdriet van familie en onvoorziene gebeurtenissen beïnvloeden je gemoedsrust. Soms ben je sterk, soms schiet je vol. Fijn om mens te zijn!
Zonlicht
… om te bewaren. Goed afsluiten en weer vooruitkijken naar een nieuw jaar met 365 dagen. Dagen met zonlicht op je schouder. Zonlicht geeft warmte. Maakt vrolijk.
‘De grijze wolk die het zonlicht zeeft,
maakt dat je niet gewoon bestaat maar leeft.
Maakt als ‘ie breekt wat grijs was weer gekleurd.’
Een prachtig gekleurd nieuwjaar met zonlicht…
… voor jou, voor iedereen!
